Słowniczek śląsko-polski

ajme­rek — wia­der­ko
ajn­fa­cho­wy – zwy­kły, codzien­ny
angla — węd­ka
anglo­wać – łowić ryby
antryj – przed­po­kój
bana — pociąg
bla­cha – tu: piec kuchen­ny węglo­wy
blank — zupeł­nie
bodla­wy – lubią­cy kogoś kry­ty­ko­wać
caj­tóng — gaze­ta
cia­cia­nie – ład­nie
ciu­lik – czło­nek męski
cucić sie – budzić się
cufal — przy­pa­dek
cug — pociąg
cwek – tu sens
decz­ko – tro­chę, odro­bi­nę
do kupy — razem
doklu­dzić – przy­łą­czyć
druk — ciśnie­nie
drzi­mo­ta — drzem­ka
durś — cią­gle
dyli­ny – drew­nia­na pod­ło­ga
ele­fant — słoń
fami­lio — rodzi­na
fest – bar­dzo
frisz­ny luft – świe­że powie­trze
fuze­kle — skar­pet­ki
gań­ba — wstyd
ganc ajn­fach – bar­dzo pro­ste
gel­tak – wypła­ta
gips­de­ka — sufit
gryf­ny — przy­stoj­ny
gybur­stak — uro­dzi­ny
jez­der­ku­sie — o rany!, okrzyk prze­stra­chu
kam­rat­ka — kole­żan­ka
kiej­sik — kie­dyś
kie­rô — któ­ra
knap­szaft – kasa cho­rych
knif — spo­sób
kopruch — komar
kukać – zaglą­dać, pod­glą­dać
kupyj – wagon sypial­ny
lip­sta — narze­czo­na
lygać – kłaść się
łocał­bru­wać – ocy­ga­nić, okła­mać
łosz­kli­wy — wstręt­ny
łoz­pra­wiać — roz­ma­wiać
mecy­je – coś nad­zwy­czaj­ne­go oso­bli­we­go
mia­sto — zamiast
muskle — mię­śnie
na isto — rze­czy­wi­ście
nafo­lo­wać — nało­żyć
napo­cząć — zacząć
nazôd – z powro­tem
niy­sko­rzij — póź­niej
obe­rchym­da — koszu­la
omsz­lag — okład
opa­ter­nie – odwrot­nie, prze­ciw­nie
pacha­rzi­na — pęcherz
pali­ca — gło­wa
pit­nąć — uciec
pod­wiyl — dopó­ki
pome­di­ko­wać – wymy­ślić, pokom­bi­no­wać
poniy­ke­dy — cza­sa­mi
pry­kol — łóż­ko
przi­kwanc­nôć — przyjść, przy­drep­tać
przisz­naj­du­wać — przy­twier­dzić
pyrsk — cześć
rych­tu­wać – szy­ko­wać
rzek­noć — powie­dzieć
rzić — dupa
sam­tyj­szy — tutej­szy
sipa — szu­fel­ka
sko­rzij — póź­niej
spo­ko­pić — zro­zu­mieć
spra­wón­ki — zaku­py
sta­rzik — dzia­dek
sze­lon­tać – potrzą­snąć, zmie­szać
sztra­le — pro­mie­nie
szty­cho­wać – dźgnąć, ukłuć
ślim­ta­nie — pła­ka­nie
ślub­no – mał­żon­ka
tepich — dywan
tisz – stół
trom­pyjt­ka — trąb­ka
uchlast­nóńć — uciąć
ucio­pra­ny — pobru­dzo­ny
utro­pa — kło­pot
waj­cha – prze­kład­nia, drą­żek
warzić — goto­wać
waszbret – tara do pra­nia
wdyc­ki — zawsze
wie­ce­rzo — kola­cja
wyklu­pać — wytrze­pać
wyla­zu­wać — wycho­dzić
wyno­kwiać — cudo­wać
yntlich — rze­czy­wi­ście
zadek — tył
zaklu­dzić — scho­wać
zaziy­rać — spo­glą­dać
zbaj­stlu­wać — zmaj­stro­wać
zicu­wać — sie­dzieć
zio­kie­ra – czap­ka z dasz­kiem
zogró­dek — ogró­dek
zwie­kow­ny — wie­ko­wy